ISU KALIMAH ALLAH DI DALAM BIBLE BAHASA MALAYSIA: PANDANGAN SEORANG PENSYARAH ISLAM DAN SEORANG BLOGGER BUKAN ISLAM

Semakin hangat nampaknya isu keputusan lisan Hakim Mahkamah Tinggi, Datuk Lau Bee Lian, yang membenarkan akhbar Katolik "Herald" menggunakan perkataan "Allah" dalam penerbitannya.

Sehingga kini, sudah lebih dari 30 blogger (mungkin lebih dari itu sekarang) telah menulis tentang isu ini, yang menampakkan berbagai reaksi, dari penggunaan hujah yang bernas kepada menuntut jihad fisabilillah. Jika pembaca layari direktori blog seperti Penggabung Suara dan Spot The Bloggers, sebilangan besar tulisan bertumpu kepada isu ini.

Saya tidak berhasrat mengulangi hujah-hujah para blogger yang didapati baik dan bernas, walau pun ada yang menunjukkan emosi (mana tidaknya kerana ia menyentuh sensiviti umat Islam di negara ini yang majoriti penduduknya adalah orang Islam dan agama Islam mempunyai kedudukan istimewa dalam Perlembagaan). Saya hanya mahu memetik pandangan Penolong Profesor di Kulliyyah Undang-Undang UIA, Dr Shamrahayu Abd Aziz, mengenai isu ini, yang saya jumpai di blog Penghuni Gua:

Di bawah adalah petikan pandangan saya yang disiarkan dalam rencana Utusan Malaysia pada 04.02.2009 untuk dikongsi bersama pembaca blog Tuan."....Realiti mengenai peri penting kestabilan sosial, terutamanya dalam perkara berkaitan agama ini harus ditanam dalam fikrah setiap ahli masyarakat.

Daripada segi undang-undang, Perlembagaan Persekutuan mengiktiraf Islam sebagai agama bagi negara ini di dalam peruntukan Perkara 3(1). Perkara itu turut menjamin kedudukan agama lain dengan formula " aman dan damai".  " Islam ialah agama bagi Persekutuan; tetapi agama-agama lain boleh diamalkan dengan aman dan damai di mana-mana bahagian Persekutuan".

Formula " aman dan damai"   ini belum pernah ditafsir oleh mahkamah. Namun, daripada segi amalan, agama selain Islam tidak boleh diamalkan sekiranya ia mengganggu dan menggugat keadaan " aman dan damai"  masyarakat negara ini. Bahagian kedua Perkara 3(1) ini juga memberi pengertian bahawa, keharmonian dan toleransi antara agama perlu dititikberatkan supaya tidak menggugat kedudukan Islam sebagai agama rasmi negara.

Oleh itu, penggunaan perkataan 'Allah' oleh Herald Catholic boleh ditafsirkan sebagai menggugat kedudukan Islam sebagai agama rasmi negara ini. Ia juga boleh mencemar formula " aman dan damai"  yang dimaktubkan di dalam Perlembagaan Persekutuan. Merujuk kepada isu penggunaan perkataan 'Allah', kita perlu melihat aspek baik dan buruk hubungan antara penganut agama dalam formula " aman dan damai"  itu. Undang-undang, pada banyak ketika, tidak dapat menjadi penyelesaian kepada semua masalah terutama yang melibatkan emosi atau sensitiviti.

Contoh yang mudah, adakah kebenaran mahkamah untuk membenarkan suami berkahwin dengan isteri kedua dapat mengubat atau menjadi penawar kepada emosi isteri pertama yang amat terluka dengan tindakan suaminya? Paling baik pun, setelah terpaksa menerima keputusan mahkamah tersebut, isteri pertama harus meneruskan hidup bermadu dengan tangisan di dalam hatinya.

Ini dikatakan formula 'rela dalam paksa.' Formula 'rela dalam paksa' ini sudah pasti tidak akan menjamin kebahagiaan akan kekal lama. Begitulah juga gambaran yang dapat dibuat mengenai kesan daripada penggunaan perkataan 'Allah' oleh Herald Catholic. Selain Perlembagaan, undang-undang mengenai pengharaman penggunaan perkataan-perkataan yang suci dalam agama Islam telah lama wujud di dalam undang-undang di negeri-negeri.

Ia termaktub dalam peruntukan undang-undang berkaitan kawalan dan sekatan penyebaran agama bukan Islam di kalangan orang Islam yang selari dengan peruntukan Perkara 11 (4) Perlembagaan Persekutuan. Undang-undang ini adalah sebahagian daripada segmen perjanjian sosial antara kaum dan agama sewaktu proses mencapai kemerdekaan. Namun begitu, penguatkuasaan undang-undang tersebut masih belum begitu terserlah.

Undang-undang dan penguatkuasaannya mungkin bukanlah jalan terbaik atau jalan utama untuk menjamin keharmonian antara agama di negara kita, namun mempunyai undang-undang yang lengkap dan penguatkuasaan yang proaktif boleh mengawal selia hubungan baik antara agama. Sesungguhnya, sifat faham-memahami berhubung kepercayaan agama, adat resam dan keperluan setiap golongan masyarakat adalah jalan terbaik untuk mencapai keharmonian di negara ini. Sifat toleransi, seperti yang disebut adalah juga formula yang bergandingan dengan sifat faham-memahami antara satu sama lain. Sifat ini harus wujud dalam setiap jiwa dan raga rakyat."

(Shamrahayu A. Aziz)
UiTM

Jelas pandangan Dr Shamrahayu di atas memberi perspektif yang berbeza dari pandangan-pandangan sebelum ini. Ada dua perkara yang penting dalam pandangan beliau: (a) formula "aman dan damai" dalam penyelesaian masalah hubungan antara agama di negara ini, dan (b) wujudnya undang-undang di negeri-negeri dalam Malaysia yang mengharamkan penggunaan perkataan-perkataan yang suci dalam agama Islam.

Bukan tujuan penulis nak menghina Mahkamah atau Hakim yang membuat keputusan ini, tetapi ia mengundang soalan samada Hakim sedar atau tidak tentang perkara-perkara (a) dan (b) di atas. Tidak mungkin Hakim terlepas pandang sebab beliau seorang yang berilmu tinggi dan berpengalaman tentang undang-undang negara. Namun, sedarkah beliau bahawa keputusannya akan menyentuh sensitiviti orang Islam dengan mendalam? Jika kita ambil pandangan Dr Shamrahayu, tidakkah ia berpotensi menggugat kedudukan Islam sebagai agama rasmi negara ini serta juga mencemar formula "aman dan damai" yang dimaktubkan di dalam Perlembagaan Persekutuan?

Bukankah Islam diletak di bawah naungan dan kuasa Agong dan Raja-Raja? Dengan wujud undang-undang negeri yang mengharamkan penggunaan perkataan-perkataan yang suci dalam agama Islam (sudah tentu ini termasuk perkataan Allah), tidakkah keputusan Hakim tidak konsisten dengan undang-undang negeri? Mungkin Perlembagaan Persekutuan mendahului undang-undang negeri dalam isu ini, saya tidak pasti, tetapi bayangkan apakah yang akan berlaku jika negeri-negeri menggunakan kuasanya di bawah undang-undang masing-masing dan bertindak untuk tidak mengikuti keputusan Hakim ini?

Apabila formula "aman dan damai" diguna pakai, sudah tentu ia menyentuh soal akidah di kalangan penganut-penganut berbagai agama di negara ini. Bagi orang Islam, wujud potensi atau kebarangkalian bahawa penggunaan Allah dalam Bible versi BM boleh disalah guna oleh mubaligh Kristian untuk memesong akidah orang Islam. Keputusan ini membuka ruang seluas-luas peluang kepada gereja untuk menyebarkan dakyah mereka. Ia juga mewujudkan "precedent" dan membuka ruang kepada penganut Hindu, Buddha, Sikh dan lain-lain agama untuk turut menggunakan Allah dalam terjemahan kitab-kitab mereka ke dalam BM. Semua ini boleh mendatangkan berbagai persepsi atau sangkaan di kalangan orang Islam di negara yang seterusnya boleh mencetuskan berbagai reaksi yang tidak diingini.

Sedarkah Hakim akan kemungkinan-kemungkinan di atas semasa membuat keputusan? Sedarkah pihak gereja akan implikasi buruk dari usahanya? Memandangkan kesan keputusan ini, tidakkah Hakim sepatutnya menutup pintu atau ruang yang boleh disalah gunakan oleh mubaligh Kristian, demi menjaga keharmonian pelbagai kaum dan agama serta sensitiviti umat Islam di negara ini?

Setakat ini sebilangan besar reaksi terhadap isu ini datangnya dari orang Islam. Bagaimana pula reaksi orang bukan Islam? Di sini saya paparkan pandangan yang menarik yang dihasilkan oleh blogger Gopal Raj Kumar (baca di sini). 

Mengikut saudara Gopal, keputusan Hakim boleh dianggap keputusan yang provokatif, boleh menimbulkan perbalahan, boleh mengapi-apikan perasaan, dan boleh menimbulkan syak dan curiga (provocative, contentious, inflammatory and suspect). 

Selanjutnya, saya petik di bawah ini beberapa hujah beliau:

"Why does the Church seek to only use the word Allah which is both sinister and deceptive when applied particularly to Muslims from rural areas who could very easily be fooled into believing there is a nexus to Islam within the Church through its use of the word Allah? Why not the entire liturgy in Arabic from where the word Allah originates? Or perhaps the language of Malaysians Bahasa Malaysia?"

"What Catholics appear to be seeking here is an extension to that form of racism that whatever non Malays and non Muslims wish to do in the name of religion has to be tolerated in the name of a half written constitution. Whilst at the same time arguing against everything that the Malays as a majority in a democracy do as wrong and racist."

"There is a flawed perception that the constitution gives blanket freedoms to religious practices which it clearly does not do. The state always has residual powers in preservation of its sovereignty to amend or ignore."

(Baca tulisan beliau sepenuhnya di sini)